Prvi je dan posle Božića kada pravoslavni vjernici poste. U pravoslavnim hramovima na Krstovdan se služi liturgija Svetog Јovana Zlatoustog, uz osveštanje vode. Krstovdanska vodica se poslije osveštanja dijeli vjernicima i, prema običaju radi zdravlja čuva u kućama. U kalendaru SPC nije obilježen crvenim slovom, za razliku od Krstovdana koji se slavi 27. septembra, kao uspomena na pronalaženje Časnog krsta na kojem je na Golgoti razapet Isus Hristos. U nekim krajevima postoji običaj da se uoči praznika krst stavi u vodu i unese u crkvu. Ako se krst smrzne, vjeruje se da će godina biti rodna i zdrava, a ako se ne smrzne biće oskudna i bolešljiva. Za ovaj dan, vezuju se i neka narodna vjerovanja. Po narodnom predskazivanju vremena, koji vjetar duva na Krstovdan, taj vetar će najčešće duvati tokom godine.U dvanaest dana, počinjući od Božića a zaključno s Krstovdanom, ogleda se dvanaest mjeseci godine koja dolazi, pa kakvo je vrijeme kog dana, takvo će biti u mjesecu koji tom danu odgovara po redoslijedu. Krstovdan se uvijek praznuje dan uoči Bogojavljenja, praznika Krštenja Isusa Hrista, i vezuje se i za dan posvećen svetom Jovanu Krstitelju. Bogojavljenje je jedan od petnaest najvećih hrišćanskih praznika. Po verskom učenju, Isus je otišao kod Jovana da ga ovaj krsti. Poslije krštenja, Jovan, nazvan Krstitelj, video je kako se nebo otvara i Duh sveti, kao golub, silazi na Isusa. Taj trenutak predstavlja objavljivanje Bogočovjeka, a slavi se kao Bogojavljanje. Zato se na Bogojavljenje vrši osveštanje vode: uoči praznika, na Krstovdan u crkvi, i na dan praznika na rijeci, ili u drugoj tekućoj vodi. Veruje se da je ta voda ljekovita, pa se ona nosi kući. U poslednjim decenijama među pravoslavnim vjernicima obnovljen je stari običaj plivanja za Bogojavljenski krst. U našem narodu rasprostranjeno je vjerovanje da se u ponoć otvaraju nebesa i da se tad izrečena želja može ispuniti. Postoji i vjerovanje da će ako je na Bogojavljenje veliki mraz, biti rodna godina. Ukoliko duva sjeverac, biće zdrava godina, a ako duva južni vjetar, biće bolešljiva . Nakon Bogojavljenja slijedi Praznik Sabora svetog Jovana Krstitelja, posvećen svetitelju i proroku koji je krstio Isusa Hrista na reci Jordanu. Zovu ga i Preteča jer je prethodno najavio njegov dolazak krštavajući i okupljajući nove vernike oko buduće hrišćanske crkve. U narodu postoji običaj da se ljudi na Jovanjdan bratime i kume, jer se Jovan smatra uzorom karaktera i poštenja. Uz Đurđevdan, Aranđelovdan i Nikoljdan jedna je od najčešćih slava u srpskom narodu.
