Komandant 3. bataljona Dragutin Đurđević, ovom prilikom prisjetio se onih koje je vodio. Kaže, iako većinom neiskusni, vojnici su bili složni te ni u najgorim ratnim trenutcima nije imao problema u rukovođenju bataljonom.  „Mi smo od prvog dana uspostavili jedan zajednički kontakt, koji se zasnivao više na drugarstvu nego na komandnom odnosu. Tamo gdje je trebalo morala je da se osjeti i komanda“, sjeća se Dragutin Đurđević, komandant 3. bataljona LPB Gradiška. Tokom četiri godine, pripadnici ove jedinice borili su se na više ratišta širom Republike Srpske. Kažu, nisu se nadali da će rat odnijeti tolike žrtve i da će toliko potrajati. Okupljeni na obilježavanju istakli su da se nakon silnih žrtava, o borcima otadžbinskog rata te o porodicama stradalih, vodi veoma malo računa. „Kad smo imali hrabrosti da se borimo na ratištima, borićemo se i za ratne vojne invalide, porodice poginulih i borce od kojih danas mnogi nemaju zaposlenje ako ne stalno, bar sezonsko“ ističe Branko Vujmilović, jedan od boraca. Druga četa turjačkog bataljona brojala je oko 100 vojnika, od čega je njih šest dalo živote za slobodu i stvaranje Republike Srpske a 18 je ranjeno. Pripadnici ove čete osim saborcima, položili su vijence i na spomen obilježja žrtvama fašističkog terora u Drugom svjetskom ratu.