Prvog maja 1995. godine hrvatske oružane snage izvršile su agresiju na srpsku oblast Zapadna Slavonija, u sastavu Republike Srpske Krajine, u vrijeme kada je ovo područje bilo pod zaštitom UN. Oko 16 000 pripadnika hrvatskih oružanih snaga napalo je zapadnoslavonske opštine sa većinskim srpskim stanovništvom. Narod Zapadne Slavonije krenuo je u egzodus, preko „Mosta spasa“ na rijeci Savi, spašavajući gole živote. Od 1991. godine do 3. maja 1995. godine sa svojih ognjišta protjerano je više od 100 000 Srba. 22 godine nakon prvomajskog pogroma, porodice i potomci stradalih, protjerani Srbi, od kojih je veći broj svoje utočište našao u Gradišci, gdje je i ostao da živi, prisjećaju se  teških dana. Tradicionalno, predsjednik Republike Srpske, delegacija Vlade i republičke Skupštine dolaze u Gradišku da se poklone žrtvama i polože vijence na spomen ploču i u rijeku Savu. „Ovo je tragičan događaj za nas Srbe, koji još jednom svjedoči o činjenici da bez srpske države nema ni srpske slobode“, naglasio je predsjednik RS Milorad Dodik. Podsjetio je da za ovaj, kao ni za mnoge druge zločine nad Srbima, niko nije odgovarao. Pored predstavnika republičke vlasti, vijence je, pored hrama Pokrova Presvete Bogorodice u Gradišci, gdje je služen pomen stradalim Srbima, položila i delegacija člana Predsjedništva BiH, vicekonzul Republike Srbije  u Republici Srpskoj, predstavnici Udruženja Srba protjeranih iz Zapadne Slavonije, rukovodstvo opštine Gradiška, delegacije Udruženja „Suza“ iz Republike Srbije i drugih organizacija proisteklih iz Odbrambeno-otadžbinskog rata.